-
1 obowiązkowy
adj(służba wojskowa, zajęcia) obligatory, mandatory; ( pracownik) diligent, conscientious* * *a.1. (= obowiązujący) obligatory, compulsory; obowiązkowe szkolenie obligatory training; obowiązkowa służba wojskowa compulsory military service.2. szkoln. curricular, compulsory, obligatory.3. (= sumienny) conscientious, dutiful; obowiązkowy pracownik conscientious worker l. employee.4. (= nie do przegapienia) unmissable.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obowiązkowy
-
2 obowiązkowy
obowiązkowy [ɔbɔvjɔw̃skɔvɨ] adjegzemplarz \obowiązkowy Pflichtexemplar nt
См. также в других словарях:
obowiązkowy — obowiązkowywi 1. «należący do czyichś obowiązków, wypływający z ustalonych obowiązków, konwenansów; obowiązujący» Obowiązkowy strój. Obowiązkowe lektury, wykłady, zajęcia. ∆ Dostawy obowiązkowe «forma skupu produktów rolnych, opierająca się na… … Słownik języka polskiego
